Czwartkowe Muzyczne Reminiscencje – vol. 1

Łosowski, jeszcze z niejaką czupryną na głowie, skomponował był całkowicie ponadczasowy kawałek i śmiem twierdzić, iż już wtedy zapisał się platynowymi zgłoskami w annałach naszej rodzimej muzyki rozrywkowej. A Taniec w słońcu to nade wszystko przepiękna melodia, mocarnie wydobywająca się z czeluści analogowego syntezatora, dopełniona elektronicznie przetworzoną „wokalizą” Łosowskiego. To bardzo też przyjemna, jak chyba zawsze u Tkaczyka, ciepła linia basu, nienaganne, choć w zasadzie symboliczne partie gitary Skawińskiego i miło, a nieskomplikowanie dopełniająca wszystkie składowe utworu – perkusja Pluty. 

W utworze dominuje absolutnie wszechobecne, letnie, tytułowe słońce oraz nostalgiczna, leniwa atmosfera kanikuły i beztroskiego tańca. Czuć pełną piersią – u panów, lub piersiami obydwoma – u pań, ten niezapomniany muzyczny klimat lat osiemdziesiątych! Czuć, jak i zdecydowanie też widać. Gdyż na teledysku, nota bene świetnie tutaj zachowanym, panowie tworzący wówczas ten band prezentują się klasycznie i zgodnie z obowiązującą wtedy modą!

Perkusista, zapewne miłośnik kolarskiego Wyścigu Pokoju, prezentuje na sobie tęczową koszulkę mistrza świata, co wraz z kolarską czapeczką dopełnia jego dynamiczny, sportowy wizerunek. Lider zespołu natomiast, lansuje się okazale w brązowej skórze i oryginalnych jak zawsze, białych okularach. Tkaczyk i Skawiński za to dosyć standardowo, bo w białych portkach i T-shirtach. Z czego ewidentnie to ten Skawińskiego pełniejszy jest klasy, gdyż na ramionach posiada trzy białe pasy!

Podsumowując – no coś pięknego! Mnie ciągle to wzrusza i za serce łapie! Kawał znakomitej i nieśmiertelnej nuty. Powspominajmy już zatem. Panie, Panowie – gra i trąbi zespół Kombi!