Ćowek to jes stwor co siem od zwiyrza inszego tym odróżnio, że jak Panbok zwiyrze szyćkie lepioł w dzień szosty to narpiew bydle polne ulepioł, a z robiyniem Ćoweka chwile poczekoł. Westchnął se i pomyśloł: zrobimy Ćoweka i tyn Ćowek bedzie inszy niże zwiyrz – on bedzie na nosz oboroz. I zaś, jak już gline ugniotoł i klyił to mu we środek nawtykoł ustrojstw i wihajstrow bezlik, co to ich zwiyrze insze nimajom.
Przez szyćkie te cuda, co to je we środek Panbok Ćowekowi nawtykoł, jes Ćowek machinom jerońsko trudnom i złożonom. Tak jerońsko, że ode dnia, co go Panbok poskłodoł aż do dzisiej, rozmyślo i siem frasuje, bo sam niewie kto un jes i po co. Bado siem wiync i sonduje, sam siem poznoć probuje. A z prob tych tyle wiadomo o Ćoweku, co jes niży napisane:
Mo Ćowek łeb u gory. Na łebie wyrosto mu wiecheć kudłow, i mo na tym łebie, ode przodu, gymbe. Gymba zaś mo dwa oka, dwa ucha, kinol i jape. Jak Panbok Ćoweka lepioł to tak se powiodo: co by żodyn Ćowek drugiymu nie zazdrościoł, to kożdymu jednymu dam szyćkiego po dwie sztuki. I dał dwa ucha i dwa oka i insze ustrojstwa po dwa mu dawoł, ale jak już szyćko porzondnie zaplanowoł i obrachowoł to się strapił niymożebnie, bo mu kinoli i jap nie stanęło co by je każdemu dać po dwie, i kilku jeszcze inszych rzeczy pojedynczych. Aże już zmenczony był i czasu mioł niewiela, pado tak: dam Ćowekowi po jednym kinolu i po japie jednej i oby siem potym o nie nie poźarli!
Niży mo Ćowek dwie rynce, a każdo rynka mo palcy po pińć, co by mogł Ćowek szypko dziesienć pszykazań porachowoć. Niży mo Ćowek pympek, pympek mo jedyn, bo szyćko co pojedyncze to som rzeczy ważne, a pympek jes rzecz ważno. Niży mo Ćowek stył dupe, co by siadać, a sprzodu mo taki wihajstyr, co to osobno o niem godoć czeba, bo to je rzecz ważno, jak szyćko, co pojedyncze – kinol, japa, pympek, dupa no i tyn wihajstyr sprzodu. Niży już szyćko mo Ćowek podwojne – dwie mo giry i dwa kolana i piynty mo dwie. Tylko palochów znow u każdy giry po pińc, razym dziesienć, co by Ćowek pamientoł o pszykazaniach, nawet jakby mu rynce opadły.
Tak wyglondo Ćowek, stworzynie boskie. Na girach łazi, a jak go giry bolom to na dupie siado. Po pympku siem drapie, rencyma robi, bo robić czeba, a łebem paczy, godo, sucho i siem frasuje. Mało niby i niby proste z niygo stworzynie, jak każden inszy zwiyrz, ale jednak przez szyćkie ustrojstwa, co mu je we środek Panbok powkłodoł, działo jakoś tak inaczy i poza tym, że łazi, siado, robi, paczy, sucho, gado i siem frasuje, to bezlik jeszcze inszych rzeczy robi, co to ich sam nierozumi i trapiom go one ponad miare. Czeba wiync o niech co wincy powedzieć i godane tyż bedzie, poczekejcie ino z tydzień, miyjsce i czos te same.
niesłwny paweł m, syn Marka i Wiesławy.
