Naczytałem się kiedyś w jakichś publikacjach naukowych, że nic tak dobrze nie robi naszym połączeniom neuronalnym, jak wystawianie mózgu na coraz to nowe wyzwania i doznania, ciągłe stawianie mu zadań, z którymi jeszcze się nie mierzył, tak, żeby przezwyciężał je znajdując nowe rozwiązania. Wiadomo, że żywot zwyrodnialca obfituje w podobne okazje, kiedy to wykombinować na szybko trzeba jakie nowe bezeceństwo, niemniej jednak od czasu do czasu warto potrenować umysł w nieco szlachetniejszej, literackiej siłowni.
Opracowałem tedy metodę ćwiczeń mózgowych, którą niniejszym patentuję – polega ona na czytaniu książek do góry nogami. Należy przy tym zaznaczyć, że to książka, nie zaś czytający ma się znajdować w odwróconej pozycji. Mózg czytelniczy musi wówczas wykonywać dodatkową operację, na bieżąco odwracając litery tak, by rozpoznać znane kształty. Po kilku stronach przyzwyczajamy się jednak do odwrotnej perspektywy – książkę należy wówczas obrócić na bok i czytać z góry na dół, lub odwrotnie. Podobnych obrotów dokonywać należy przynajmniej co piętnaście minut, tak, by na bieżąco dostarczać umysłowi świeżych bodźców.
Znajdą się pewnie tacy, co będą sobie z tej metody dworować, nie da się jednak zaprzeczyć, że niesie ona za sobą zdumiewające owoce! W celu przetestowania tego, jak zwiększyły się możliwości mojego mózgu po wielotygodniowym zmiennokątnym czytaniu na czas, postanowiłem przeprowadzić obiektywny, naukowy eksperyment.
Udałem się zatem do księgarni i nabyłem trzy książki z działu „3-5 lat”, a potem każdą z nich przeczytałem w czasie nie przekraczającym trzech miesięcy na egzemplarz! Musicie przyznać, że to imponujący wynik! Z liczbami się nie dyskutuje, a te są dewastujące! Zachęcam zatem do podobnych ćwiczeń!
